عناوین اصلی
مجازات جرم تهدید چیست؟
قبل از اینکه بخواهیم سراغ این برویم که مجازات جرم تهدید چیست شما باید بدانید که تهدید به چه حرکتی گفته می شود و انواع جرم تهدید کدامند.
“تهدید در اصطلاح به معنای انجام عملی است که باعث ترس و وحشت در افراد میشود و آنان را وادار به انجام کاری میکند که ممکن است بر خلاف میل و رضایت خود باشد.
از نظر حقوقی، تهدید به معنای وادار کردن دیگران به انجام یک فعل غیرقانونی یا ایجاد ترس و وحشت در آنان از آسیبهای مختلف (از جمله جانی، مالی، حیثیتی و …) است.
گاهی افراد به دلیل داشتن قدرت جسمانی، مالی، یا آگاهی از اطلاعاتی مربوط به دیگران، از این قدرت برای سوءاستفاده روحی و جسمی مختلف استفاده میکنند، که این عمل به عنوان جرم تهدید شناخته میشود.”
در قانون مجازات اسلامی تهدید به خودی خود جرم محسوب می شود حتی اگر اتفاقی رخ ندهد و شخصی هم آسیب نبیند.
انواع جرم تهدید
“تهدیدها به سه دسته زیر تقسیم میشوند:
1. تهدید به انجام یک کار: به این معنا که با استفاده از تهدید و ارعاب، فرد را وادار به انجام کارهایی مثل قتل، سرقت، قاچاق مواد مخدر، برقراری روابط نامشروع و … میکنند.
2. تهدید نفسانی: شامل تهدیدهایی است که با تهدید به وارد کردن آسیب جسمانی، مانند قتل یا آسیبهای جسمی دیگر به خود یا افراد خانوادهاش، به فرد اعمال میشود.
3. تهدید حیثیتی: به معنای تهدید به بردن آبرو و شرافت افراد است؛ این نوع تهدید ممکن است شامل افشای رازهای شخصی، انتشار عکسهای خصوصی و … باشد.”
پیشنهاد ما به شما : مجازات انتشار عکس خصوصی
جرم تهدید چیست؟
“تهدید تنها زمانی به عنوان یک جرم محسوب میشود که افراد با تهدید و ارعاب، دیگران را وادار به انجام عملی خاص میکنند، که بر خلاف میل آن افراد باشد.
جرم تهدید همراه با اجبار زمانی رخ میدهد که فردی با تهدید و ارعاب، دیگری را وادار به انجام عملی مجرمانه میکند. این جرم دارای سه عنصر اساسی مادی، معنوی و قانونی است. برای اثبات وقوع جرم تهدید، هر سه عنصر باید حاضر باشند.
– عنصر مادی: وجود فرد تهدیدکننده و فرد تهدیدشده از نظر مادی این عنصر را تشکیل میدهند.
– عنصر معنوی: ایجاد حس ترس در فرد تهدیدشده، جزو عناصر معنوی جرم تهدید است.
– عنصر قانونی: جرم تهدید در قوانین مختلف با تعاریف مختلفی ذکر شده است. به عنوان مثال، در ماده ۶۶۹ قانون مجازات اسلامی آمده است که هرگاه کسی دیگری را به هر نحو تهدید به قتل یا ضررهای نفسی یا شرفی یا مالی نماید، مجازات معین میشود.”
“عنصر مادی: این عنصر به هر شیوه یا وسیلهای اشاره دارد که تهدید به وساطت آن انجام میشود. در زمینه قانونی، تهدید میتواند به هر صورت از جمله گفتاری، نوشتاری، رفتاری یا اقدام عملی صورت بگیرد و از طریق پیامک، تماس تلفنی، نامه، ایمیل و سایر وسایل ارتباطی منتقل شود.
تشخیص اینکه یک اقدام تهدیدآمیز است یا خیر، به ارزیابی قاضی بستگی دارد و باید در فرد تهدیدشونده ترس ایجاد کند.
عنصر معنوی: این عنصر نمایانگر قصد و نیت آگاهانه مجرم برای انجام جرم است. معنویت جرم تهدید به این معناست که فرد تهدیدکننده با آگاهی کامل، قصد دارد از طریق اقدامات تهدیدآمیز، فرد دیگری را به انجام کاری غیرقانونی یا غیرشرعی وادار کند.
در بسیاری از موارد، روشهای اثبات جرم قسامه فقط در جرائم جسمانی تعیین مجازات استفاده میشود و سوگند نیز در جرائم تعزیری به کار نمیرود.”
مجازات جرم تهدید
در قانون مجازات اسلامی زندان از 3ماه تا 2 سال و از 1 تا 74 ضربه شلاق به عنوان مجازات جرم تهدید در نظر گرفته شده است.
راه های اثبات جرم تهدید
“راههای اثبات جرم تهدید در ماده ۱۶۰ قانون مجازات اسلامی به شرح زیر است: “ادلههای اثبات جرم عبارتند از اقرار، شهادت شهود، قسامه و سوگند در موارد مشخص قانونی و با استناد به علم و آگاهی قاضی”.
اقرار: این به معنای اعتراف شخص به جرم تهدید میباشد.
شهادت شاهدان: افراد دیگر به نام شاهدان که عاقل و بالغ باشند و شهادت دهند که جرم تهدید رخ داده است.
علم و آگاهی قاضی: بر اساس ماده ۲۱۱ قانون مجازات اسلامی، قاضی مجازات خود را با توجه به شواهد و مدارک موجود، بهرهگیری از علم و آگاهی خود و با رعایت موارد قانونی تعیین میکند.”
مراحل پیگیری جرم تهدید
“اولین گام برای فرد تهدید شونده، مراجعه به یکی از دفاتر خدمات قضائی است تا شکایت خود را ثبت کند. در این مرحله، او باید مشخصات فرد متهم، جزئیات شکایت، و دلایل خود برای اثبات جرم را اعلام کند.
دفتر خدمات قضائی سپس شکوائیه را به دادسرای مربوطه ارسال میکند. بعد از این مرحله، شاکی پیامکی مبنی بر دریافت پرونده را از دادسرا دریافت میکند.
شاکی باید با حضور در دادسرا و با داشتن مدارک مربوطه، اطلاعات بیشتری ارائه دهد. از او خواسته میشود که مدارک لازم جهت انجام تحقیقات اولیه قضائی را در اختیار دادسرا قرار دهد.
به عنوان مثال، اگر شاکی در شکوائیه به شهادت شاهدان اشاره کرده است، باید دو شاهد را به دادگاه معرفی کند تا در کلانتری حاضر شده و شهادت خود را ارائه دهند.
با توجه به لیست جرائم قابل گذشته که در ماده ۱۰۴ قانون مجازات اسلامی ذکر شده است، ارعاب جزء جرائم قابل گذشته تلقی میشود.”
نحوه رسیدگی به جرم تهدید
“پس از دریافت شکایت، دادسرا به بررسی اولیه و تحقیقات پرداخته و مدارک و شواهد مرتبط با اتهامات شاکی و متهم را مورد بررسی قرار میدهد.
در صورت کفایت دلایل و شواهد، دادسرا حکم جلب را صادر کرده و پرونده را به دادگاه کیفری منتقل میکند. در صورت عدم کفایت دلایل، حکم منع تعقیب صادر میشود.
دادگاه کیفری نیز پرونده را بازبینی کرده و زمان رسیدگی را تعیین میکند. شاکی و متهم از طریق سامانه ثنا از زمان جلسههای دادگاه مطلع میشوند.
اگر نیاز به جلسات بیشتر باشد، دادگاه جلسات اضافی را نیز تعیین میکند. پس از اتمام جلسات، تصمیم نهایی دادگاه اعلام میشود. در صورت اثبات گناه متهم، قاضی ممکن است به او مجازات کیفری تعیین کند.
هرگونه مدرکی که حاوی جملات و اظهارات تهدیدآمیز باشد، میتواند به عنوان شواهد در دادگاه ارائه شود.”
مجازات جرم تهدید همراه با اجبار برای اخذ سند یا نوشته چیست ؟
“ماده ۶۶۸ قانون مجازات اسلامی به شرح زیر است: ‘هر کسی که به وسیله جبر، قهر، اکراه یا تهدید دیگری، فردی را ملزم به ارائه نوشته، سند، امضاء، یا مهر نماید، یا سند و نوشتهای که متعلق به او است را از او بگیرد، به حبس از ۳ ماه تا ۲ سال و تا ۷۴ ضربه شلاق محکوم خواهد شد.’
تفاوت اساسی بین جرم تهدید و جرم تهدید همراه با اجبار برای اخذ سند این است که در جرم تهدید، متهم فقط به صورت تهدیدآمیز به طرف مقابل اقدام میکند.
در حالی که در جرم تهدید همراه با اجبار، علاوه بر تهدید، متهم فرد را مجبور به انجام کار خاصی میکند، مانند امضاء کردن سند یا نوشته.”
“بر اساس مواد ۶۶۸ و ۶۶۹ قانون مجازات اسلامی، تفاوت مجازات بین جرم تهدید و جرم تهدید همراه با اجبار در آن است که در مجازات تهدید، یکی از دو مجازات حبس یا شلاق در نظر گرفته میشود.
در حالی که برای جرم تهدید همراه با اجبار، هر دو مجازات حبس و شلاق به عنوان گزینههای اعمال مجازات در نظر گرفته میشوند. باید توجه داشت که بر اساس قانون کاهش مجازات حبس تعزیری، مدت حبس برای جرم تهدید به ۴۵ روز تا ۱ سال کاهش یافته است.
در مورد جرم تهدید همراه با اجبار برای اخذ سند، لازم است این عمل با همراهی تهدید و اجبار صورت گیرد و نتیجه مطلوب، یعنی گرفتن سند، به دست آید.”