عناوین اصلی
ورشکستگی چیست و روش اعلام ورشکستگی چگونه است ؟
قراردادها و شرکتهای فراوان توسط تجار و سرمایهگذاران بنیانگذاری میشوند، اما اغلب به دلایل گوناگون، پس از مدتی ممکن است نتوانند فعالیت خود را به طور مطلوب ادامه دهند و برای همین مجبور به اتمام فعالیت میشوند.
این واحدها بدهیهای زیادی تجمیع میکنند و تاجران ممکن است مجبور باشند هزینههای بسیاری را پوشش دهند تا خسارات جبران شوند. بعضی اوقات، هزینهها به اندازهای بالا میرود که قادر به پرداخت آنها نمیشوند و در معاملات قانونی دچار مشکلاتی میشوند.
در این نوشتار، میخواهیم به صورت دقیق و شفاف مفهوم ورشکستگی را بیان کرده و توضیحاتی در مورد آن ارائه دهیم.
ورشکستگی یعنی چی ؟
تاجری که به دلیل ناتوانی در پرداخت بدهیهای خود به ورشکستگی مبتلا شده و اتفاقاتی که پیش میآید، منجر به مشکلات فراوانی برای او میشود، ورشکسته شناخته میشود.
از نظر حقوقی، ورشکستگی به معنای عدم توانایی فرد در پرداخت بدهیهای بسیار زیادش است و این موضوع میتواند منجر به درخواستهای بزرگ مالی از سوی طلبکاران شود.
این فرد ورشکسته تنها تاجر کسبوکار است و شرکا و مدیران شرکت با این وضعیت شناخته نمیشوند.
روش اعلام ورشکستگی
همانطور که پیشتر در بخشهای دیگر سایت توضیح داده شده است، موضوع ورشکستگی بهطور کلی باید از طریق مراجع قضایی و دادگاههای صلاحیتدار اثبات شود، در غیر اینصورت تنها به عنوان یک ادعا باقی میماند و ارزش قانونی نخواهد داشت.
وکیل متخصص ورشکستگی تأکید دارد که طبق قوانین آیین دادرسی مدنی، تا زمانی که دادخواست از سوی اشخاص ذینفع مطرح نشده باشد، مراجع قضایی مجاز به بررسی موضوع نیستند.
پیشنهاد ما به شما : ارتباط با بهترین وکیل حقوقی ورشکستگی
همچنین، تقدیم هرگونه دادخواست نیازمند رعایت کامل شرایط شکلی و موضوعی قانون آیین دادرسی مدنی است، از جمله “وجود ادله و مستندات لازم برای اثبات خواسته”.
بنابراین، در صورتی که دادخواستی تقدیم شود که هیچ گونه ادلهای برای اثبات خواسته در آن وجود نداشته باشد، قطعاً به صدور حکم نمیانجامد و فقط منجر به اتلاف زمان و هزینه خواهد شد.
به همین دلیل، شناخت دقیق و بررسی مدارک مورد نیاز برای اعلام ورشکستگی بسیار حیاتی است. هرچه ادله استنادی قویتر و اعتبار بیشتری داشته باشد، احتمال دریافت حکم ورشکستگی بیشتر خواهد بود. به عبارت دیگر، ادله ضعیفتر و ناقصتر میتواند موجب از دست دادن فرصت به دست آوردن حکم ورشکستگی شود.
در این بخش، وکیل متخصص ورشکستگی به مهمترین مدارک مورد نیاز برای اعلام ورشکستگی اشاره خواهد کرد.
مدارک لازم برای اعلام ورشکستگی
وکیل متخصص ورشکستگی شرکتها درباره مدارک لازم برای اعلام ورشکستگی اظهار میکند که ابتدا باید تأکید شود که برای وقوع ورشکستگی، شرط اساسی آن این است که میزان بدهیهای تاجر ورشکسته بیشتر از میزان داراییها و اموال او باشد و او نتواند بدهیهای خود را پرداخت کند.
این اثرات ورشکستگی در آن حالت وقوع میپذیرد که تاجر قادر به پرداخت بدهیهای خود نباشد.
اما احراز این شرط به سادگی امکانپذیر نیست و نیازمند مشخص شدن دقیق میزان داراییها و بدهیهای تاجر است. قاضی نیز مستقیماً در بررسی مالیات و امور مالی تاجر دخالت نمیکند، اما این مسئله به کارشناسان رسمی دادگستری در زمینههای مالی و حسابداری ابلاغ میشود تا به صورت تخصصی بررسی شود.
نظریه کارشناسی به موقعیتی میرسد که قطعیت یافته باشد و یکی از مهمترین مدارک برای اثبات ورشکستگی تلقی میشود. این نظریه با تأیید مراجع قضایی معتبر، نقش موثری در تصمیمگیری و حکم ورشکستگی دارد.
وکیل ورشکستگی شرکتها بیشترین توجه را به اهمیت نظریه کارشناسی میکند، زیرا تعیین تاریخ توقف تاجر ورشکسته نیز بر اساس این نظریه مشخص میشود.
بیشتر بخوانید : 0 تا 100 شرایط و دلایل انحلال شرکت
2- اثبات تاجر بودن فرد
برای ورود دادگاه به موضوع ورشکستگی، ابتدا لازم است تا وجود تاجری در شخص مورد نظر تأیید شود.
این مطلب معلوم است که تمامی مرتبطات مربوط به ورشکستگی، برای افرادی تعیین شده که به عنوان تاجر فعالیت میکنند.
افراد عادی و آنهایی که شغل آنان به خرید و فروش و تجارت مربوط نیست، نمیتوانند از حقوق و قوانین ورشکستگی بهرهمند شوند.
بنابراین، یکی از مهمترین اقداماتی که دادگاهها انجام میدهند، بررسی و تأیید تاجر بودن فرد است.
با توجه به اینکه هر فردی به عنوان تاجر در زمینههای مختلفی فعالیت میکند، روش اثبات تاجر بودن آنها متفاوت است و باید بر اساس نوع شغل و فعالیتشان بررسی شود.
وکیل اعلام ورشکستگی در این بخش به برخی از مراجعی که دادگاه برای تأیید تاجر بودن از آنها استعلام میگیرد، اشاره میکند:
3- استعلام از اتحادیه ها و اتاق اصناف
هر تاجر به عنوان یک فرد فعال در زمینه خاصی فعالیت میکند و برخی از آنها برای شروع فعالیتهای خود، نیاز به دریافت مجوز از اتحادیهها یا اصناف مختلف دارند.
بنابراین، اگر فردی به عنوان یک تاجر شناخته شده و مجوز مربوطه را از یکی از این اتحادیهها یا اصناف دریافت کرده باشد، امکان دارد که مراجع قضایی برای اثبات تاجر بودن از مراجع ذیصلاح دریافت اطلاعات لازم را داشته باشند.
4- استعلام از همه بانک ها
وکیل اعلام ورشکستگی اظهار میکند که یکی از روشهای تأیید تاجر بودن یک فرد، وجود تراکنشهای بانکی متعدد در سوابق حسابهای آن فرد میباشد.
به طور مشخص، اگر فردی که در فعالیتهای خود مرتبط با خرید و فروش مشغول است، با استناد به اطلاعات بانکی و تحلیل تراکنشهای متعدد و مبالغ قابل توجهی که در حسابهای بانکی خود دارا بوده، سعی داشته باشد تا تاجر بودن خود را تأیید کند، امکان دارد که مراجع قضایی برای اثبات این موضوع وضعیت حسابها و حجم تراکنشهای او را از بانکهای خصوصی و دولتی استعلام بگیرند.
بنابراین، وکیل ورشکستگی، استعلام بانکی را نیز به عنوان یکی از مدارک مورد نیاز برای اعلام ورشکستگی معرفی میکند.
5- استعلام از اتاق بازرگانی
تمام اشخاصی که به دنبال انجام فعالیتهای صادرات و واردات هستند، موظف به مراجعه به یکی از اتاقهای بازرگانی مرتبط با شهر یا منطقهای که در آن فعالیت دارند میباشند، تا مراحل موردنیاز برای دریافت کارت بازرگانی را انجام دهند.
به همین دلیل، اگر شخص مورد نظر برای اثبات تاجر بودن خود به داشتن کارت بازرگانی اعتماد کند، این امکان وجود دارد که مراجع قضایی جهت تأیید واقعیت و اعتبار این مسأله از اتاق بازرگانی مربوطه استعلام بگیرند.
وکیل ورشکستگی شرکت، داشتن کارت بازرگانی را به عنوان یک دلیل قابل اعتماد برای اثبات تاجر بودن یک شخص معرفی میکند.
6- استعلام از اداره امور مالیاتی
بر اساس قوانین مالیاتی کشور، هر فردی که فعالیت اقتصادی دارد و درآمد کسب میکند، موظف است که به دفتر امور مالیاتی مربوط به منطقه کسب و کار خود مراجعه کرده و پرونده مالیاتی خود را تهیه کند.
او باید در بازههای زمانی تعیینشده (معمولاً در ماههای خرداد و تیر هر سال)، اظهارنامه مالیاتی خود را ارسال کرده و میزان فعالیتها، درآمدها و هزینههای خود را به اداره مالیات اعلام کند. اگر در طول دوره فعالیتش سود و منافعی کسب کرده باشد، باید بر اساس نرخهای تعیینشده در قانون مالیات مستقیم، مالیات عملکرد خود را به دولت پرداخت کند.
وکیل حرفهای ورشکستگی شرکت تأکید میکند که اگر شخص مورد نظر دارای پرونده مالیاتی باشد، او میتواند تاجر بودن خود را با استناد به این پرونده مالیاتی اثبات کند. محتوای این پرونده مالیاتی میتواند به عنوان یکی از مدارک مورد نیاز برای اعلام ورشکستگی معرفی شود.
7- استعلام از اداره ثبت شرکتها
قانون تجارت، در ماده 3 بند 4، تمامی شرکتها را جزو تجار قرار داده است. این بدان معناست که هر شرکتی که به موجب قوانین تجارت و ثبت شرکتها در مراکز مربوطه به ثبت رسیده باشد، به عنوان یک تاجر در نظر گرفته میشود.
بنابراین، در پروندههایی که به منظور درخواست حکم ورشکستگی برای یک شرکت طرح میشوند، اثبات تاجر بودن آن شرکت بهراحتی امکانپذیر خواهد بود.
وکیل ورشکستگی شرکت بیان میکند که در چنین شرایطی، دادگاه میتواند وضعیت ثبتی شرکت را از اداره ثبت شرکتهای مربوطه استعلام کند. این اقدام بهمنظور تأیید و اثبات وضعیت تاجریت شرکت در پرونده ورشکستگی انجام میشود.
8- استعلام از اداره بیمه تامین اجتماعی
قوانین کار و تامین اجتماعی مقرر میکنند که هر کارفرما موظف است که علاوه بر بیمهنمودن خود و کارگاه خود، کارگران خود را نیز بیمه کند.
از آنجایی که وجود لیست بیمه به نام یک فرد و همچنین داشتن کد کارگاه میتواند نشانههای تجارتی یک شخص باشد، این موارد میتوانند بهعنوان ادلهای برای تصور تاجر بودن شخص محسوب شوند.
صدور حکم ورشکستگی و تاثیر آن بر روی شخص و طلبکاران
پس از اعلام ورشکستگی توسط دادگاه، تاجر حق هیچگونه معامله و خرید و فروشی را تا زمانی که موضوع به طور کامل روشن نشده، ندارد. او مجاز به فروش اموال خود نیست و هیچ پولی در حساب شخصی او باقی نمیماند. تمام درآمدها و داراییهایش به حساب دولت واریز میشود تا بتواند حساب طلبکاران را مشخص کرد.
طلبکاران نیز موظفند به صورت گروهی دست به دست هم دهند و مطالبات خود را از طریق وکیل اعلام کنند. تاجر در این فرایند حق صحبت ندارد و تنها باید از دستورات دادگاه پیروی کند. وکیل او تنها فردی است که میتواند در دادگاه به نمایندگی او اظهارات کند و از حقوق او دفاع نماید.
یک دادگاه برای رسیدگی به امور ورشکستگی و حساب طلبکاران برگزار میشود تا بر اساس داراییهای تاجر، طلبکاران پرداخت شوند. تاجر مهلتی داده میشود تا بدهیهایش را پرداخت کند و اگر این امر انجام نشود، ممکن است به جریمههای سنگینی مبادرت شود، از جمله حبس که مدت آن بستگی به میزان بدهی دارد و زمان آن تعیین نشده است.
ورشکستگی یک تاجر برای طلبکارانش تأثیرات بسیار نامطلوبی دارد. آنان سرمایههای زیادی را از دست میدهند و اغلب هیچ سودی از آنها دریافت نمیکنند. برای به دست آوردن سرمایه خود، مجبورند به پیگیریهای فراوانی بپردازند که این امر زمان بسیاری از آنان را میگیرد. اکثر اوقات هم، طلبکاران نمیتوانند هیچ مبلغی از این دستهای ورودی بدست آورند.